Ερωτήματα

Τα φώτα άγνωστων πόλεων σε ταξιδεύουν στο κοντινό παρελθόν σου. Ποτάμια που κυλούν ήρεμα, νωχελικά, τραβούν την σκέψη σου σε άλλους τόπους γνώριμους. Μικρά νησιά που πέρασες κομμάτια της ψυχής σου και αντρώθηκες ξαφνικά μέσα σε λίγα λεπτά. Τα λάθη πολλά και μετρημένα ένα ένα. Καρφωμένα στον τοίχο του μυαλού, ταξιδεμένα, χιλιοπαιγμένα στην οθόνη της ζωής σου. Τώρα που όλα πια τελειώσαν αναρωτιέσαι αν είναι αργά. Αναρωτιέσαι ποιο το λάθος και ποιο το σωστό. Η βροχή πάλι πέφτει, χωρίς σταματημό και ας προσμένεις το καλοκαίρι που δειλοπροβάλλει στις μέρες τις καλές. Λαβύρινθος οι σκέψεις του μυαλού και διάδρομο να περάσεις δεν έχουν. Πρέπει να βρεις την άκρη, όμως η Αριάδνη δεν υπάρχει εδώ, ούτε και ο μίτος της. Το μέρος που θ' αράξεις τα κομμάτια που αποτελούν το είναι σου ακόμα δεν έχεις βρει. Και ο πανδαμάτορας χρόνος ανηφορίζει το βουνό. Σιγά σιγά θα βρεθείς στην άλλη πλευρά, στη μεριά που είναι η κατηφόρα και τότε πρέπει να έχεις προνοήσει, να μην κατρακυλήσεις ξαφνικά στην αρχή. Ακόμα δεν άγγιξες την κορυφή σου λες και ξαναλές, είναι όμως αυτή η αλήθεια; Ποιος μπορεί να το γνωρίζει και ποιος αλήθεια τη μοίρα σου ορίζει; Είσαι εσύ ή κάποιος άλλος αυτός που διαλέγει για εσένα; Είναι όλα όσα έκανες επιλογές σου ή μήπως κάποιος έχει υφάνει καλά ένα δρόμο για εσένα; Θα μάθεις άραγε ποτέ ή όχι; Χιλιάδες ερωτήματα κλωθογυρνούν και απάντηση δεν έχουν. Το μόνο σίγουρο πως αύριο πάλι μια νέα μέρα ξημερώνει μια μέρα που πάλι δεν ξέρεις τι θα φέρει, πού θα σε οδηγήσει και αν τελικά θα είναι αυτή που θα σε κατευθύνει στην κορυφή του βουνού σου, στην άκρη του δρόμου σου. Μέχρι τότε θ' αναρωτιέσαι αν τα ταξίδια σου, περιπλανώμενε Οδυσσέα, θα καταλήξουν κάπου ή αν όλα τελικά, όπως σοφά έγραψε ο μεγάλος Αλεξανδρινός, γίνονταν για το ταξίδι. Όπως και να έχει κερδισμένος θα 'σαι. Είτε την άκρη σου θα βρεις, τον προορισμό σου, είτε θα έχεις βιώσει το ταξίδι.