Γλείφτες και ρουφιάνοι

Ήρθε η ώρα για να μιλήσεις
και κοίταξε ξανά να μη σιωπήσεις
το χαμόγελο που σου φορέσανε στο στόμα
είναι σαν τελεία πριν από το κόμμα.,

Δηλαδή δε σου πάει
και ο φιλόλογος τριγύρω σου γελάει
μα η ψυχή σου δεν πιστεύει σε κανόνες
γραμματικούς, συντακτικούς, των λόγων μας τις πόρνες

"Χωρίς κανόνες πώς θα μιλήσεις;
Πώς θ' ακουστείς άμα δε σκύψεις;"
Καλύτερα βουβός μα όρθιος και ντυμένος
παρά στα τέσσερα στημένος και γδυμένος

Γι' αυτό...

Ήρθε η ώρα και να ακούσεις
σ' όσα σου τάξανε ποτέ μην υπακούσεις
στους τακτικούς και καλοβολεμένους
κωλογλείφτες, σιχαμένους, καημένους

Δηλαδή στους ρουφιάνους
των ονείρων μας τους κάλπικους ζητιάνους
αυτούς που για Θεό έχουν το χρήμα
που να 'ξεραν πως θα τη βρουν από 'να ποίημα

Μ' αρκετά ασχολήθηκα
με τους δειλούς από μικρός αναμετρήθηκα
και μάθε το ρουφιάνε, χωμένε στα υπόγεια
οι στίχοι μου μετρούν πιότερο απ' τα λόγια

Σκυμμένε, σιχαμένε, γλείφτη, βλάκα
εύκολα σε βρίσκω στο λήμμα του "μαλάκα"
κακόμοιρο ανθρωπάκι "που κάνεις τη δουλειά σου"
γλείψε ρε ξεφτίλα ξανά τ' αφεντικά σου

Και κάπου εδώ λέω να τελειώσω
απ' τους ρουφιάνους να μπορέσω να γλιτώσω
μα είναι πολλοί γαμώ την τρέλα μου γαμώ
και δε ξέρω αν την άκρη τελικά θα βρω

Όπως και να 'χει, ώρα να κλείσω
τους τσάτσους των αφεντικών άλλο δε θα βρίσω
κι ας έχω πάντα την απορία
το γλύψιμο γουστάρουν ή κάνουν αγγαρεία;