Κατσαρίδες

Γέμισαν οι δρόμοι από κατσαρίδες
που γιγαντώθηκαν και γίναν άνθρωποι θαρρούν
μέσα στο μίσος είναι βουτηγμένες
κι όποιος δεν είναι κατσαρίδα
τον γρονθοκοπούν

Λένε πως ήρθε η αυγή
μα το σκοτάδι προστατεύουν
κι όσο κάθονται ακόμη εκεί
ζωώδη ένστικτα
τις κυριεύουν

Τι θα 'λεγε αν ζούσε ο Σωκράτης;
Κι ο Αριστοτέλης για ποια αρετή να πει;
Σε τούτη εδώ τη γη της σκέψης
οι κατσαρίδες έστησαν γιορτή

Και "Πας μη Έλλην Βάρβαρος"
και "Αίμα και Τιμή"
κάτω απ' την Ακρόπολη
λαμβάνει χώρα η σφαγή

Κατσαρίδες καθώς είναι
-μιμούμενες λιοντάρια-
υψώνουν τις ασπίδες
κρατάνε και κοντάρια

Σ' αδύναμους επάνω
την αναξιοσύνη τους χτυπούν
και με κάθε σκέψη ελεύθερη
αρρωσταίνουν και πονούν

Το αίμα ρυάκι κυλά
και το αυγό γέννησε το φίδι
έχουμε πόλεμο για τα καλά
αν δεν το κατάλαβες ήδη

Της ιστορίας τα σκατά
σου ήρθανε στο πιάτο
το καζανάκι τράβηξε
και στείλε τα στον πάτο

Εκεί απ' όπου έρχονται
που ζούσαν τη ζωή τους
και πρόσεξε! οι κατσαρίδες ειν' ύπουλες
μην πας κι εσύ μαζί τους

Κι ένα μονάχα μάθε
και βάλε το σκοπό
την ίαση ψάξε για να βρεις
κι όχι το φάρμακο

Βάλε λοιπόν φωτιά
και κάψε τη φωλιά τους
να μην γεννήσουν πάλι εδώ
τα βρωμερά αυγά τους