Ανοιξιάτικη νύχτα

"Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια"

Διονύσιος Σολωμός

Ανοιξιάτικος ετούτη τη φορά ο οργασμός της φύσης, όμως παντού θ' αναγνωρίσεις τ' αχνάρι του ανθρώπου. Δεν ειν' αλαφροπάτητο το ζώο αυτό της γης και όπου κι αν σταθεί το χώρο θα ορίσει. Κι εγώ που στάθηκα εδώ λίγη ηρεμία ζήτησα, απλά για να ησυχάσω, όμως τ' αταίριαστα τα μέσα μου δε λέω να συντεριάξω.

Ποιος είμαι 'γω; Ποιος είσαι εσύ; 

και όλα τα ζητάμε;

όμως στη γη όλοι οι θνητοί

γι' αθανασία παρακαλάμε.

Άνθισε η φύση και τα πουλιά κελαηδούν και όλα όσα γύρω μας βρίσκονται γιορτάζουν. Γαλήνια χαϊδεύει ο αέρας τα πρόσωπα μας. Μια έκφραση κι ένα πρόσωπο αγαπημένο, νοσταλγικά μας γνέφει από τους παλιούς καιρούς.Κι όμως να που βρέθηκα σε μέρη αγαπημένα, με άγνωστους περαστικούς να κοιτούν εμένα.

Ξέρω πως δύσκολα θα βρω

την άκρη του λαβυρίνθου

μα όσο μέσα μου κοιτώ

βλέπω σημάδια αβύσσου.

Πάει πάλιωσε ο καιρός κι άνοιξη έχει έρθει. Σε αυτή τη νύχτα την αστραφτερή όλα τα όνειρα και οι ελπίδες μας δείχνουν πραγματικά. Αν το μέλλον τα ορίσει ως τετελεσμένα μονάχα η θάλασσα θα βρει όσα για καιρό ήταν χαμένα. Για δες κι αυτή γαλήνεψε και ησύχασε η ζωή μου κι όσα θέλησα από εδώ, τώρα τα 'χω μαζί μου.

Μα κοίταξε τα χρώματα

μεθυστικά και όμορφα

χιλιάδες τα αρώματα

που βγάζουν στην ψυχή μου.