Είναι που τα 'χεις όλα μαζεμένα. Τις σκόρπιες σκέψεις σου, τις ιαχές του πλήθους και τους φόβους σου. Είναι που έχεις συνηθίσει να γιορτάζεις μέσα στις λύπες σου και την ασχήμια να τη βλέπεις όμορφη. Είναι οι μικρές στιγμές της ύπαρξης σου που διαιωνίζουν το εγώ σου. Κουκκίδες πάνω στο χαρτί μοιάζουν τα γραπτά σου. Μα είναι που δε θες το ψέμα και πιστεύεις στην αλήθεια. Μικρό παιδί ακόμα ήσουν και τα παραμύθια τα αμφισβητούσες. Είναι που ξέρεις πως με τη θέληση σου αυτός ο κόσμος κάποτε θ' αλλάξει και που δεν πιστεύεις όσα οι άλλοι σου προστάζουν για οδηγούς. Είναι που θες να χάσεις το εγώ σου για να βρεις τον εαυτό σου. Σε πόλεις μακρινές θέλεις να τριγυρίσεις και νέους δρόμους για την καρδιά σου να φτιάξεις. Το τέλος κανένας δε το ξέρει όμως για σένα το μόνο που μετράει είναι το ταξίδι. Είναι βλέπεις που θες να χαθείς από τα περασμένα και να κερδίσεις τα χρόνια που χάρισες στο φόβο. Και τώρα μέσα από τα γραφόμενα βρήκες το γιατρικό σου και είναι αυτό που θες να κάνεις ριζικό σου. Ταξίδια μακρινά, όσο πιο μακρινά, είναι που θες να γευτείς. Του κόσμου τα πεζοδρόμια,τους δρόμους, τις πλατείες να ρουφήξεις ηδονικά με το βλέμμα σου. Είναι που ξάφνου θέλησες να βρεις τον εαυτό σου. Κάποιον που νόμιζες πως ήξερες μα τώρα τον μαθαίνεις. Είναι που θες τον κόσμο σου ν' αλλάξεις. Μάθε όμως τούτο: Δύσβατος ο δρόμος της καρδιάς κι επιστροφή δεν έχει. Μα είναι -είπαμε- πως θέλουμε να βρούμε τους εαυτούς μας. Είναι αυτό που είπαμε, να ξαναγίνουμε Άνθρωποι.
Καλώς σε βρίσκω φίλε μου Χρυσόστομε μετά τις διακοπές..ελπίζω να είσαι καλά και να περνάς ξένοιαστα..Θα ξαναγίνουμε άραγε άνθρωποι..δύσκολος προβληματισμός..μήπως χάσαμε την ταυτότητα του "εγώ"μας..μήπως αναλωνόμαστε σε εντελώς ανούσια πράγματα-λεω εγώ τώρα-ξέρεις πόσα μήπως με προβληματίζουν στις σκέψεις μου γιαυτόν τον τόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά μου..το νοερό ταξίδι μετράει όντως..ίσως τουλάχιστον έτσι γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι..ή άνθρωποι σκέτο..όπως το πάρει κανείς..με μάγεψαν όπως πάντα τα κείμενά σου..το "φεγγάρι "σου μαγικό,με τους όρκους που δόθηκαν στο όνομά του..ο σιωπηλός μας εξομολογητής θαρρείς..στο blog μου σήμερα σε προτείνω στους φίλους μου,εσένα και άλλα δύο αξιόλογα blog που προτείνω,οπότε μπορείς να τους δείς κι εσύ όταν έρθεις απο μένα..επέστρεψα χθες βράδυ στο καμίνι..καιρός για άλλου είδους δραστηριότητες..αυτές της τέχνης..καλό απογευματάκι γλυκέ μου φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι βγαίνει το link σου..μπαίνεις όμως αμέσως..μην ανησυχείς..
ΑπάντησηΔιαγραφή