Ξεχασμένες σιωπές

Κι αν οι σιωπές σου εμφανιστούν και πουν το "ναι", μην ξεχαστείς και προδοθείς και συγχωρέσεις. Μη μαγευτείς από τα λόγια τα όμορφα και τις θαμπές εικόνες. Κράτα μονάχα τον εαυτό σου ακέραιο, πιστό μέσ' το καθήκον σ'αυτό που σου 'γραψε η μοίρα για να ζήσεις. Γιατί είναι ύπουλες οι νύχτες του καλοκαιριού. Με την υγρασία να τρυπάει τα κόκαλα σου και με μαγευτικά φεγγάρια να σε κάνουν να χάνεσαι σε ονειροπολήσεις.

Υπόγειοι ήχοι παρελθοντικοί την πόρτα σου θα χτυπήσουν. Μην ανοίξεις, μην παραδοθείς. Στο χτες θέλουν να σε γυρίσουν, εσένα που τώρα φτιάχνεις τ' αύριο σου. Δες τα πράγματα απλά, σαν ένα ταξίδι στη θάλασσα στο κατάστρωμα μεγάλου καραβιού. Κλείσε τ' αυτιά στις Σειρήνες που σίγουρα θα εμφανιστούν. Μη σε νοιάζει το βάθος της θάλασσας. Εσύ κοίτα μόνο τον ορίζοντα. Μη φοβηθείς τις τρικυμίες. Ήρθαν πολλές και πέρασαν και σίγουρα θα ΄ρθουν κι άλλες.

Μείνε αυτό που είσαι και μην αλλάξεις. Μικρό παιδί,  αθώο, ευαίσθητο και τρυφερό, έδωσες τις μάχες σου και βγήκες νικητής. Μα δεν κερδήθηκε ο πόλεμος. Κι όσα πίσω άφησες εσύ τα ξέχασες, εκείνα δεν ξεχνάνε. Πώς να ξεφύγουν άλλωστε αφού γίνηκαν κι αυτά κομμάτι του εαυτού σου; Όμως εσύ πέτα ψηλά, όσο ψηλότερα μπορείς. Τίποτα δεν ξεχνιέται τίποτα δεν ακούγεται πια μέσα στη σιωπή.

Κι αν πάλι έρθουν καιροί ζοφεροί και οι σιωπές ξανά μιλήσουν κλείσε τα μάτια, κλείσε τ' αυτιά και άφησε τες να περάσουν. Κι έτσι θ' αποδείξεις πως τόσο αίμα, τόσες θυσίες δεν πήγανε χαμένα. Και θα 'σαι εδώ, ήλιος σε καταιγίδα, κεραυνός στην καλοκαιριά, της θάλασσας τραγούδι να στέκεσαι περήφανα καθώς αγναντεύεις νέες στεριές και νέα κύματα που θα σε ταξιδεύουν στους ορίζοντες των ονείρων σου.