Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Αίμα




"... Θα βρεις λοιπόν φίλε αναγνώστη, στις σελίδες ετούτες την κόκκινη γραμμή, καμωμένη από στάλες αίμα μου, που σημαδεύει την πορεία μου ανάμεσα στους ανθρώπους, στα πάθη και στις ιδέες.."

Ν. Καζαντζάκης




Οι σκέψεις χοροπηδούν καθώς το αίμα στάζει από παντού, δεν ξέρουν που να πάνε και που να κρυφτούν. Παιδιά πληγωμένων ονείρων είναι οι υπάρξεις μας. Η οργή ακατάπαυστη σαλεύει μέσα στα σκοτάδια του κόσμου τους. Δυο μάτια βουρκωμένα αγναντεύουν τις πύλες άλλων κόσμων. Μέσα σε ένα ψέμα θα προτιμήσουν να ζουν από εδώ και πέρα. Και τούτη εδώ η Γη ποτισμένη από το αίμα των ανθρώπων, ακόμα δεν έπαψε να θρηνεί τα παιδιά της.Από τον Πειραιά, μέχρι τη Λαμπεντούζα, από την Αθήνα μέχρι το ερημικό Αφγανιστάν, από την Κούβα μέχρι τα βρώμικα στενά σοκάκια της πολυπληθούς Κίνας ο χορός του αίματος ψάχνει να βρει το ταίρι του. Ποιος κύκλος άνοιξε και δε λέει να κλείσει; Ποια φαντάσματα κυκλοφορούν ξανά ανάμεσα μας; Ποιο σκοτάδι αναδύθηκε ξανά από τα έγκατα της γης; Πάνω ψηλά στα πολυθρύλητα βουνά μορφές πλασμένες από σωματίδια αέρα αγναντεύουν. Άλλες υπάρχουν ακόμα μέσα σε αυτό που άλλοι ονομάζουν ζωή. Άλλες έχουν μέσα τους τη ζωή και τη σάρκα τους βυθισμένη στο χώμα. Τι σημασία έχει το όνομα; Θα μπορούσε να είναι Αλέξης, Παύλος, Μαλάλα ή χιλιάδες ανώνυμοι πνιγμένοι. Ή πάλι κάποιοι δολοφονημένοι, νεκρά μωρά, νεκρές μανάδες, που μία στιγμή ορυμαγδού βομβών ή μια ριπή -ανέμου ή όπλου αλήθεια;- τους στέρησε τη δυνατότητα να φαντάζονται ένα καλύτερο μέλλον. Το αίμα δεν έχει πατρίδα. Όπως τα διαβατάρικα πουλιά που σήμερα βρίσκονται εδώ και αύριο εκεί χωρίς των υπολογισμό συνόρων, κακουχιών, αποστάσεων και πατρίδων έτσι και το αίμα, το νωπό πορφυρό αίμα, δεν έχει στάσεις. Δεν έχει ελέγχους. Δεν έχει σημαίες να ποτίσει. Το αίμα είναι παντού αίμα. Με τέτοιο έχει ποτιστεί ολάκερη η Γη σε εποχές ατέλειωτης παρακμής. Το αίμα συνεχώς κυλάει. Μεταλλάσσεται, εξελίσσεται, ζει, ονειρεύεται, πονάει, σχεδιάζει, δημιουργεί, θέλει, πιστεύει, αγαπάει, λατρεύει. Ποτέ όμως δεν χάνεται. Σε μια ατέρμονη ροή, το αίμα παραμένει αίμα. Χιλιάδες τα ποτισμένα από αυτό μάτια που φωτίζουν ένα μέλλον. Καλύτερο ή χειρότερο είναι επιλογή όλων. Το αίμα όμως πάντα χαράζει το δρόμο.

9 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Χρυσόστομε..σε χάσαμε..κάποια στιγμή ανησύχησα..χάρηκα που είδα τώρα επιτέλους ανάρτησή σου..εξαιρετικό το κείμενό σου..σε βλέπω αρκετά προβληματισμένο όπως είμαι κι εγώ άλλωστε αυτόν τον καιρό(περισσότερο θα έλεγα..)αίμα που στάζει από παντού,αίμα που μας κυκλώνει,αίμα που βιώνουμε μέσα απο την καθημερινότητα..σέμάς..αλλού.απέναντι..σ'όλον τον πλανήτη..στην ψυχή μας στο μυαλό μας παντού..κυλάει με ορμή και σίγουρα αυτό χαράζει δρόμο και πορεία..και φυσικά δεν είναι κάτι το αναστρέψιμο..με προβλημάτισε ένα ακόμα κείμενό σου ιδανικό για άφθονο προβληματισμό..καλό σου βραδάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλοι μας είμαστε προβληματισμένοι.Απλά κάποιοι προβληματίστηκαν τώρα. Κάποιοι άλλοι όμως είχαν πάντα τους προβληματισμούς τους. Να σαι καλά.

      Διαγραφή
  2. Νικημενο μου ξεφτερι δεν αλαζουν οι καιροι με φωτια και με μαχαιρι παντα ο κοσμος προχωρει .Ν.ΓΚΑΤΣΟΣ-ΚΕΜΑΛ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι φίλε έτσι προχωρούσε και έτσι θα συνεχίσει να προχωρά ο κόσμος. Μέχρι να υπάρξει η τελευταία φωτιά, το τελευταίο μαχαίρι. Μέχρι τότε. Μετά οι καιροί θα έχουν αλλάξει και μαχαίρια και φωτιές θα είναι απλά σκοτεινές αναμνήσεις άσχημων καιρών.

      Διαγραφή
  3. Από πάντα και για πάντα Αστροσύννεφε ...
    με αίμα διαχωρίστηκαν οι λαοί, με αίμα παραμένουν χωρισμένοι, με αίμα κέρδισαν την ελευθερία τους και με αίμα την έχασαν ...
    στους αιώνες των αιώνων...

    Να είσαι καλά
    Καλό βράδυ να έχεις ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έχει χυθεί τελικά πολύ αίμα για να γίνει αυτή η παγκόσμια ιστορία καλέ μου φίλε.Κι αν ο κόσμος μας ήταν γεμάτος μόνο με αγάπη τότε θα ζούσαμε στον Παράδεισο.Χαίρομαι που ακούω και διαβάζω ανθρώπους που βιώνουν ακόμα το όραμα της Ειρήνης.Ένα όραμα που ξεκίνησε και γιγαντώθηκε στον πόλεμο του Βιετνάμ, έγινε κίνημα και φωνές διαμαρτυρίας σ' όλη τη γη.Δυστυχώς στις μέρες μας αυτό το κίνημα βρίσκεται σε εντελώς λανθάνουσα κατάσταση αδικαιολόγητα... απομονωμένο και κατακριτέο ακόμα κι από μας κι εύχομαι αυτός ο λήθαργος να μην είναι κι ο μοιραίος μας.
    Να 'σαι καλά φίλε μου Χρυσόστομε!Το κείμενό σου το βρήκα καταπληκτικό... ξυπνά συνειδήσεις!Καλό απόγευμα να περάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Υπερβολικά πολύ το αίμα όμως, δε νομίζεις;

      Διαγραφή
    2. Υπερβολικό, άδικο, δίκαιο ή όπως να το χαρακτηρίσω αλλιώς έχει χυθεί.Κι όταν χρειάζεται να δοθεί και να χυθεί πρέπει να γίνει, αλλιώς φαίνεται πως αποδεχόμαστε αυτό που γίνεται τώρα!Είμαι(Είμαστε) και φωνάζουμε για την ειρήνη, αλλά το οξύμωρο είναι πως πρέπει να έρθει με συνοδεία πολέμου!Δυστυχώς δεν κερδίζεται χωρίς αιματοχυσία, γιατί κάποια ανθρωπόμορφα τέρατα θέλουν να 'ναι υπεράνω όλων και νομίζουν τους άλλους ανθρώπους κτήμα τους(για να μην πω τίποτα άλλο)!
      Υ.Γ.:Πέρασα ξανά καλέ μου φίλε για να σ' αφήσω ένα δωράκι φιλίας για το ενδιαφέρον ιστολόγιο που διαχειρίζεσαι.Εάν το αποδεχθείς σε προσκαλώ απ' το δικό μου να το παραλάβεις!

      Διαγραφή
  5. καλημέρα Χρυσόστομε....ή αλλιώς..έγραψες ...Χρυσόστομε!!
    με την γραπτή και αδρή σκέψη σου..
    Η ανθρώπινη ζωή έρχεται σε τούτη την γη..βιαστικά ή..
    αβίαστα!!!
    και φυσικά χωρίς να ερωτηθούμε!!!
    Είναι Θεϊκό μεγαλείο να διαγράψει ο άνθρωπος
    την ΑΝΑΤΟΛΗ και την ΔΥΣΗ του κάτω από της
    επιλογές του αβίαστα...
    Δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι(λαοί) από θρησκευτικό
    και ρατσιστικό μένος δεν αντέχουν το βάρος της
    συνείδησης τους τον συνάνθρωπο τους και εγκληματούν
    κατά της ανθρωπότητας με σύμμαχο τους της εγκληματικές
    κυβερνήσεις που θέλουν και επιζητούν αίμα..αίμα...αθώων
    ανθρώπων που ήλθαν..φτωχοί και αδύναμοι πάνω στη γη...
    Με βασανίζει πολλά χρόνια γιατί ο άνθρωπος δεν αντιδρά
    στην ωμή και νόμιμη βία του κράτους με διάφορες μορφές
    Καλημέρα Νίκο-Καίτη-Levina Vil-
    Παύλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή